قدم یک سوال 42
ما با درمیان گذشتن آنچه که داریم میتوانیم آنرا حفظ کنیم
توجه ؛
جواب این سوال تجربه و درک گروهی کلاس قدم ما میباشد و به هیچ وجه و عنوان نظر انجمن معتادان گمنام NA" " نمیباشد ، و از طرفی قطعاً نمیتواند کامل باشد ، و لذا بدیهیست از زوایای دیگر و یا تجربه های دیگر بطور حتم ، قابل بررسی و جواب باشد .
قدم یک ....... بخش بهانه و دستاویز
سوال 42) آیا ابعاد کامل بیماریم را پذرفته ام ؟
بله ، ما ابعاد کامل بیماری خود را پذیرفته ایم ، ابعاد کامل بیماری ما در پنج رکن می باشد ؛
( جسمی – روحی - روانی - احساسی - ذهنی ) ، بنابراین ، ما در پذیرش ارکان اساسی بیماری خود هیچگونه شکی نداریم ، اما همانطوریکه میدانیم هر یک از ابعاد بیماری ما ممکن است دارای طیف های گسترده ای از شاخصه های منفی باشد که ما بعضی از این شاخصه ها را نمیپذیریم ، یعنی ممکن است ، بر حسب بیماری ، این شاخصه ها در ما متفاوت بوده باشد . اما ابعاد کلی بیماری خود را پذیرفته ایم .
پذیرفتن یعنی ، هم این بیماری را ماهیتاً شناخته ایم ، و هم آنرا در وجود خودمان تائید میکنیم ، و بعد از تائید آنرا اقرار میکنیم ، و اعلام میکنیم که ما این بیماری را با همه ابعاد مذکور دارا می باشیم . اگر ما بخواهیم یک یا دو بُعد از بیماری خود را نپذیریم ، بنابراین ، باید هوشیار باشیم ، زیرا در شرایط انکار قرار گرفته ایم و لذا عدم پذیرش بعضی از ابعاد بیماری ، نشانگر این می باشد که بیماری برای حفظ اعتیادمان از این حربه جهت دستاویز و بهانه بهره خواهد برد .