قدم یک سوال 48
ما با درمیان گذشتن آنچه که داریم میتوانیم آنرا حفظ کنیم
توجه ؛
جواب این سوال تجربه و درک گروهی کلاس قدم ما میباشد و به هیچ وجه و عنوان نظر انجمن معتادان گمنام NA" " نمیباشد ، و از طرفی قطعاً نمیتواند کامل باشد ، و لذا بدیهیست از زوایای دیگر و یا تجربه های دیگر بطور حتم ، قابل بررسی و جواب باشد .
قدم یک ................... بخش تسلیم
سوال 48 ) چه چیز مرا متقاعد میسازد که دیگر نمیتوانم با موفقیت مصرف کنم ؟
موفقیت در مصرف یک آرزوی محال است در واقع یک افسانه دروغ می باشد که ما در زمان مصرف بر اساس نداشتن سلامت عقل و از روی بیماری برای خود می بافتیم ، بطور کلی یک توهم است که ما درگذشته برای توجیه و ادامه آشفتگیهای خود از آن استفاده میکردیم . در واقع اینگونه افکار غلط همان کبریت شعله وری بود که به مخزن بیماریمان کشیدیم و در پی سراب ومصرف موفقیت آمیز زندگی خود و اطرافیانمان را به آتش کشیدیم . آنچه ما را متقاعد میسازد که دیگر نمتوانیم به هیچ عنوان مصرف کنیم و هرگز این امکان وجود ندارد که ما بتوانیم با موفقیت مصرف کنیم اینستکه، علاوه بر تجربه ها وشکست های پی در پی گذشته ، امروز با کارکرد قدم متوجه شده ایم که ما ظرفیت مصرف مواد را نداریم وهمانطورکه ماهیت و خواص آتش سوزاندن است ، ماهیت و منش مواد مخدر هم ، شکست و ناامیدی و یاس و انزوا و آشفتگی و بدبختی و غیرقابل اداره کردن زندگی و سرانجام به آخر خط رسیدن است . دست یافتن و درک کردن این مفهوم و پذیرش این مطلب ما را به تسلیم در مقابل بیماریمان و عجزهایمان وادار می نماید .
درصد و ضریب اینکه کسی بتواند موادمخدر را با موفقیت مصرف کند به اندازه کسی است ، که یک پیت بنزین به روی خود بریزد و سپس به آن کبریت بکشد و آتش نگیرد ونسوزد .