بخشیدن
هر که از دست داد به دست آورد و هرکه به دست آورد از دست داد.
عمیقترین نوع بی ثباتی چیزی است که در بیان عیسی در انجیل آمده و آن این است که تو همه ی چیزهایی را که میخواهی به دست بیاروی برای این میخواهی که از طریقش به آرامش برسی ولی تا سعی میکنی نگهشان داری،آرامشت را از دست میدهی.این دیگر بدترین وضعی است که ممکن است پیش بیاید.در حقیقت،دلیل اینکه من وشما ثروت و شهرت میخواهیم این است که فکر می کنیم از طریق آن به آرامش می رسیم اما پارادوکس داستان اینجا است که اگر بخواهیم حفظشان کنیم آرامشمان را از دست می دهیم؛وقتی هم به آنها بی اعتنا می شویم آرامش به دست می آوریم:
جمله ی بی قراریت از طلب قرار توست
طالب بی قرار شو تا که قرار آیدت ..... (مولوی)
استاد مصطفی ملکیان
پینوشت ؛
در رابطه با مطلب فوق در کتاب نیکونتی های گمنام بنام ، مراقبه روزانه ، یکسال معجزه
هفتم بهمن میگوید :
ما با آنچه می بخشیم ثروتمند و با آنچه نگه می داریم فقیر می شویم.
اما در همین رابطه کتاب پایه معتادان گمنام هم یک جمله طلایی داره که میگوید ؛
«کلمات نمیتوانند احساس بیداری روحانی که هنگام بخشیدن چیزی هر چند کوچک به فرد دیگر به دست می آوریم، توصیف کنند.»